17/12/13

Η οικογένεια παλαιότερα

«Η οικογένεια παλαιότερα». Συζητήστε με τη γιαγιά ή τον παππού σας και αντλείστε πληροφορίες για τη δική τους οικογένεια, για τις σχέσεις που είχαν τα μέλη μεταξύ τους και γενικά για τον τρόπο ζωής τους.

- Γιαγιά θα ήθελα να μου μιλήσεις λίγο για την οικογένεια σου. Καταρχήν πες μου πρόλαβες να γνωρίσεις παππού και γιαγιά;
- Φυσικά και πρόλαβα. Τότε όλοι παντρευόμασταν νέοι. Φαντάσου ότι η δική μου γιαγιά ήταν γύρω στα πενήντα.
- Μένατε μαζί με τους παππούδες σου;
- Εγώ όπως ξέρεις, αν και ζω στην Α……., κατάγομαι από τα Τ…….. Στα μέρη μας λοιπόν, υπήρχε η συνήθεια οι παππούδες να μένουν με τους γιους. Έτσι οι γονείς της μαμάς μου έμενα με το γιο τους και οι γονείς του μπαμπά μου μένανε στο σπίτι του πρωτότοκου γιου. Όμως τα σπίτια όλων ήταν πολύ κοντά, το ένα δίπλα στο άλλο. Έτσι, ήμουν μαζί τους καθημερινά. Τους αγαπούσα και με αγαπούσαν παρά πολύ, αν και δούλευαν όλη μέρα πολύ σκληρά στα χωράφια και δεν μπορούσαν να μου αφιερώσουν όσο χρόνο θα ήθελαν. Πρέπει να ξέρεις όμως ότι τότε οι παππούδες και οι γιαγιάδες, ήταν η κεφαλή της οικογένειας και αυτούς ρωτούσαν όλοι, πριν πάρουν οποιαδήποτε απόφαση. Τους σεβόμασταν πάρα πολύ.
- Με τους γονείς σου γιαγιά πώς ήταν η σχέση σας;
- Τη μαμά μου την αγαπούσαμε πάρα πολύ. Ήταν πολύ γλυκιά γυναίκα. Δούλευε όμως από το πρωί ως το βράδυ, γιατί τότε δεν υπήρχαν οι ευκολίες που έχουμε σήμερα. Δούλευε και στο σπίτι και στα χωράφια. Η μαμά μου έκανε 12 παιδιά. Όμως από αυτά έζησαν μόνο τα έξι. Μπορείς λοιπόν να φανταστείς πόσο δύσκολη ήταν η ζωή της. Εντούτοις, πάντα έβρισκε χρόνο να μας αγκαλιάσει, να μας χαϊδέψει και να μας συμβουλέψει. Τον προπαππού σου όμως τον φοβόμασταν πάρα πολύ. Ήταν άνθρωπος νευρικός, ήθελε όλα να γίνονται τέλεια και περίμενε από εμάς, από μικρά παιδιά ακόμη, να κάνουμε όλες τις δουλειές, ακόμη και τις πιο δύσκολες. Όταν έλεγε κάτι, έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει. Φαντάσου είχε 5 κόρες και μας πάντρεψε όλες με αυτούς που ήθελε, χωρίς σχεδόν να μας ρωτήσει. Πού να τολμήσουμε να φέρουμε αντίρρηση. Ο λόγος του ήταν νόμος. Μέχρι που πέθανε, ενώ ήμουν μεγάλη γυναίκα, παντρεμένη και με παιδιά, έσκυβα το κεφάλι μπροστά του και δεν τολμούσα ποτέ να τον αντιμιλήσω.
- Πώς ήταν η σχέση σου με τα αδέρφια σου;
- Εμείς παιδί μου, ζήσαμε πολύ δύσκολα χρόνια, μέσα στον πόλεμο. Γι’ αυτό και η σχέση μεταξύ μας ήταν πολύ στενή. Ήμασταν 5 αδερφές και ένας αδερφός, και πάντα βοηθούσαμε και προσέχαμε ο ένας τον άλλο. Όταν παντρεύτηκα και έφυγα για την Α…… για χρόνια έκλαιγα, όταν τους θυμόμουν. Κάθε φορά που πήγαινα στο χωριό είχαμε πανηγύρι που ξανά συναντιόμασταν. Όταν πέθανε ο μονάκριβος αδερφός μου, έκλαιγα για μέρες, ακόμα και τώρα, όποτε τον φέρνω στο μυαλό μου, δακρύζω.
- Πώς ήταν τότε η οικογένειά σας; Ζούσατε πολλοί στο ίδιο σπίτι και πόσοι;
- Όπως ήδη σου είπα, εμείς στο σπίτι μας δεν είχαμε τους παππούδες και τις γιαγιάδες, οι οποίοι ζούσαν σε διπλανά σπίτια, στους θείους μου. Όταν όμως ο αδερφός μου παντρεύτηκε, και αυτό έγινε πολύ νωρίς για τα δεδομένα της εποχής σου, αφού ήταν μόλις 20 χρονών και χωρίς να έχει παντρέψει τις αδερφές του, έμενε μαζί μας στο ίδιο σπίτι με τη γυναίκα του. Βλέπεις, ο αδερφός μου, ερωτεύτηκε πάρα πολύ τη γυναίκα του και έπεισε τον μπαμπά μου να τους αφήσει να παντρευτούν με την υπόσχεση όμως, ότι θα δούλευε αυτός και η γυναίκα του, για να παντρέψει όλες τις αδερφές του, σύμφωνα με τις συνήθειες της εποχής του. Μαζί μας έμεινε στη συνέχεια και ο γιος του, ο ανιψιός μου δηλαδή, που τον μεγάλωσα εγώ μέχρι τα δέκα του, ώσπου παντρεύτηκα. Με τα ξαδέρφια μας, που ζούσαν στα διπλανά σπίτια, αισθανόμασταν σαν αδέρφια , αφού ήμασταν συνεχώς μαζί. Ήταν οι πόρτες μας πάντα ανοιχτές, ήταν σαν να ζούσαμε στο ίδιο σπίτι. Ποτέ δεν αισθανθήκαμε μοναξιά, αυτό είναι σίγουρο.
- Σε ευχαριστώ πολύ γιαγιά για τα στοιχεία που μου έδωσες και ελπίζω να μη σε κούρασα.

Από μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου του σχολείου μας.

15/4/13

Περιγραφή αντιπολεμικού σκίτσου

   Σε μία παράγραφο 8-10 σειρών περιγράψτε τι βλέπετε στο διπλανό σκίτσο. Αναφέρετε τι συμβολίζει καθετί που εικονίζεται σ’ αυτό και εξηγήστε με λίγα λόγια τι υπαινίσσεται ο σκιτσογράφος.

Στο συγκεκριμένο σκίτσο μπορούμε να διακρίνουμε ένα πολεμικό, ξύλινο κατασκεύασμα, στο οποίο επιβιβάζονται πολλοί στρατιώτες. Το όχημα αυτό φέρει τις χαρακτηριστικές ερπύστριες των τανκς, ενώ γενικά θυμίζει την πολεμική μηχανή της ελέπολης. Επίσης, είναι εμφανής η ομοιότητα με το Άγαλμα της Ελευθερίας της Νέας Υόρκης, καθώς και με το Δούρειο Ίππο, λόγω της ξύλινης κατασκευής του και των στρατιωτών που επιβιβάζονται στο εσωτερικό του. Έτσι, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ο δημιουργός του σκίτσου υπαινίσσεται έναν επεκτατικό πόλεμο, για τον οποίο ευθύνονται οι Η.Π.Α, αφού χρησιμοποιεί το Άγαλμα της Ελευθερίας, και με το σκίτσο του κατακρίνει τις πολεμικές επιχειρήσεις των Αμερικανών που δήθεν γίνονται στο όνομα της Ελευθερίας και στοχεύουν στην εδραίωση της επικυριαρχίας των Η.Π.Α στις χώρες που επεμβαίνουν.
                                                      Της μαθήτριας Σ.Α

14/4/13

Αντιπολεμική επιστολή


Να γράψετε μια επιστολή προς τον ηγέτη ενός κράτους που έχει εμπλακεί σε πολεμική σύγκρουση με γειτονική χώρα. Στην επιστολή σας αυτή να περιγράψετε τις συνέπειες του πολέμου για τον άμαχο πληθυσμό και ιδιαίτερα για τα παιδιά και να προτείνετε τρόπους ειρηνικής επίλυσης των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών.

Αξιότιμε κ. Μάρσοβιτς

    Πρόσφατα πληροφορήθηκα για τη σύρραξη ανάμεσα στο κράτος σας και το κράτος της Γρακοβίας. Οι έντονες περιγραφές από τα Μ.Μ.Ε των συγκρούσεων ανάμεσα στις πολεμικές δυνάμεις των δύο χωρών, καθώς και οι πληροφορίες για τις αγριότητες που έχουν διαπραχθεί, με συγκλόνισαν. Αποφάσισα λοιπόν να σας γράψω αυτήν την επιστολή, ως πολίτης μιας γειτονικής σας χώρας, για να σας ευαισθητοποιήσω για τις συνέπειες μιας τέτοιας σύρραξης και να σας προτείνω τρόπους για την ειρηνική επίλυση των διαφορών σας.
    Προσωπικά κρίνω επιτακτική την ανάγκη να σταματήσουν οι εχθροπραξίες ανάμεσα στους δύο στρατούς, γιατί θεωρώ πως στη σημερινή εποχή οι αγριότητες που διαπράττονται σε περίοδο πολέμου είναι ιδιαίτερα αποτρόπαιες και αποκρουστικές. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι πέρα από τις συγκρούσεις ανάμεσα στους στρατιώτες, οι οποίες επιφέρουν το θάνατο στους περισσότερους από αυτούς, ο πόλεμος αγγίζει και τον άμαχο πληθυσμό, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι το μεγαλύτερο θύμα του, αφού οι συνέπειες σε ηλικιωμένους, αρρώστους, γυναίκες και παιδιά είναι ακόμη πιο δυσάρεστες. Τα άτομα αυτά είναι αδύναμα και δεν μπορούν συχνά να προβάλλουν αντίσταση και να αμυνθούν μπροστά σε οποιαδήποτε πολεμική πρακτική. Επιπλέον, καλούνται να ζήσουν μέσα στη μοναξιά και στη φτώχεια, αφού συνήθως χάνουν τους δικούς τους ανθρώπους και την περιουσία τους, και να έρθουν αντιμέτωποι με προβλήματα υγείας από τους τραυματισμούς και τη χρήση χημικών ή άλλων όπλων. Μεγαλύτερα θύματα είναι φυσικά τα παιδιά που αργοπεθαίνουν στους δρόμους από υποσιτισμό και  που τα μάτια τους κατακλύζονται από σκηνές αδυσώπητης βίας σε βάρος αθώων ανθρώπων, καθώς και οι γυναίκες που αναγκάζονται να υπομείνουν τα πάνδεινα από τους στρατιώτες των εχθρών και να πέφτουν θύματα βασανισμών και βιασμών.
    Πώς λοιπόν μπορείτε να το αντέξετε αυτό; Πώς μπορείτε να στερείτε από το μέλλον της χώρας σας την ανεκτίμητη ευκαιρία να ζήσουν τα παιδιά αυτά μια φυσιολογική παιδική ηλικία; Πώς μπορείτε να τραυματίζετε τις αθώες παιδικές ψυχές τους; Πώς ανέχεστε να βλέπετε τα μικρά και ανήμπορα αυτά πλάσματα να υποφέρουν, να ζουν μέσα στην εξαθλίωση, να αισθάνονται ένοχα για ό,τι συμβαίνει γύρω τους και να πέφτουν θύματα αδίστακτων κακοποιών; Δεν σας σοκάρει; Δεν σας εξοργίζει; Ή μήπως προτιμάτε να βάζετε τα προσωπικά σας συμφέροντα πάνω από τη μοίρα των γυναικόπαιδων; Κανείς δεν αξίζει τη μεταχείριση που υφίσταται. Γι’ αυτό ευελπιστώ ότι σύντομα θα το λάβετε αυτό υπόψη και θα συνειδητοποιήσετε τις αναρίθμητες συμφορές που ο πόλεμος αυτός τους έχει ήδη προκαλέσει.
    Γνωρίζω βέβαια ότι η αιτία για την οποία ξεκίνησε η σύγκρουση αυτή είναι αρκετά σοβαρή. Πιστεύω όμως ότι καμία διακρατική διαφορά, οποιουδήποτε μεγέθους, δεν πρέπει να επιλύεται με τα όπλα. Ο πόλεμος δεν ήταν ποτέ η καλύτερη διέξοδος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων για κανέναν από τους εμπολέμους, νικητές και ηττημένους. Η λύση που θα ωφελήσει και τα δύο κράτη είναι μόνο ο διάλογος. Για το σκοπό αυτό μπορείτε να προσφύγετε σε διεθνείς οργανισμούς, όπως ο Ο.Η.Ε, οι οποίοι θα σας δώσουν τη σωστή κατεύθυνση για την ειρηνική διευθέτηση του θέματος. Έτσι, ο πρωθυπουργός της Γρακοβίας θα τιμωρηθεί όπως του αξίζει για τα εγκλήματά του, χωρίς να εμπλακεί ο λαός των κρατών σε αδιέξοδες πολεμικές λύσεις. Επίσης, για να αποφευχθούν παρόμοιες συγκρούσεις στο μέλλον, θεωρώ σημαντικό να δραστηριοποιήσετε τη διπλωματία σας προς την κατεύθυνση αυτή, ώστε να καλλιεργηθούν ειρηνικές σχέσεις ανάμεσα στο κράτος σας και την Γρακοβία. Σε μια πολιτισμένη κοινωνία σαν τη δική σας ο πόλεμος δεν ανήκει και δεν πρέπει να ανήκει. Με λογικά και σαφή επιχειρήματα, οποιαδήποτε διαφορά μπορεί να επιλυθεί.
    Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη όλα τα παραπάνω και κυρίως τις αναρίθμητες συνέπειες στον πληθυσμό, άμαχο και μη, των δύο κρατών, σας κάνω έκκληση να γίνει άμεση κατάπαυση των συγκρούσεων. Αν ο πόλεμος σταματήσει, το κράτος σας θα ωφεληθεί σημαντικά σε όλους τους τομείς του και ιδιαίτερα στον οικονομικό, αφού δεν θα χρειαστούν πια άλλες πολεμικές δαπάνες. Ως πρωθυπουργός της χώρας θεωρώ πως θα φροντίσετε για την ανάπτυξή της και για την ευημερία των πολιτών της. Μην λοιπόν απογοητεύσετε τον λαό σας.

Με την ελπίδα ότι θα εισακουστώ και ότι θα επικρατήσει η λογική,
                                                    Α.Σ

31/3/13

Οι συνέπειες του πολέμου

Αφού διαβάσετε τα αποσπάσματα του βιβλίου σας, να αναπτύξετε σε μία παράγραφο τις συνέπειες του πολέμου ξεκινώντας με την παρακάτω θεματική πρόταση: "Ο πόλεμος είναι συμφορά για όλους τους ανθρώπους".

Ο πόλεμος είναι συμφορά για όλους τους ανθρώπους. Και δυστυχώς στο σύγχρονο κόσμο η μάστιγα αυτή εξακολουθεί να πλήττει πολλές χώρες προκαλώντας επώδυνες καταστάσεις και επιφέροντας ανεξίτηλα τραύματα σε νικητές και ηττημένους. Οι συνέπειες του πολέμου είναι ποικίλες και σίγουρα ανεπανόρθωτες. Πρώτα πρώτα χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν με βίαιο τρόπο είτε πρόκειται για στρατιώτες, είτε για άμαχο πληθυσμό, ενώ πολλοί επιστρέφουν τραυματισμένοι σωματικά και ψυχικά. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η ραγδαία μείωση του πληθυσμού και η περαιτέρω αποδυνάμωση της οικονομίας, καθώς η ενασχόληση με τη γεωργία και το εμπόριο περιορίζεται, ενώ η βιομηχανία και η χειρωνακτική εργασία τίθενται στην υπηρεσία κάλυψης των πολεμικών αναγκών. Έτσι δημιουργούνται ελλείψεις σε υλικά αγαθά, οι άνθρωποι υποσιτίζονται ή πεινούν, ενώ η εξέλιξη των επιστημών και του πολιτισμού οδηγείται σε στασιμότητα. Κατ' επέκταση η καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία αναστέλλεται, ενώ πολλά έργα τέχνης και μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς έρχονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο της καταστροφής με επακόλουθο την πολιτιστική υποβάθμιση της χώρας που υφίσταται τις συνέπειες του πολέμου. Εκτός από τα παραπάνω ο πόλεμος προκαλεί τη διάλυση των οικογενειών, την αύξηση του αριθμού των ορφανών παιδιών και την ανάγκη πολλοί άνθρωποι να γίνουν πρόσφυγες προκειμένου να αποφύγουν τα μαρτύρια, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τις ασθένειες που εξαπλώνονται ταχύτατα και γενικά τις συμφορές του πολέμου. Κοντά σε όλες αυτές τις συνέπειες, εξίσου σημαντικές είναι και οι ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου, αφού τα ψυχικά τραύματα που αποτυπώνονται τόσο στο μυαλό όσο και στις καρδιές των παθόντων είναι δυσβάσταχτα και συνήθως ανεξίτηλα. Οι λεηλασίες, οι μαζικές εκτελέσεις, οι δολοφονίες, οι βιασμοί και οι αιματηρές μάχες κλονίζουν τις ψυχές των ανθρώπων και κυρίως των μικρών, αθώων παιδιών που γεννιούνται και μεγαλώνουν μέσα σε ωμές σκηνές βίας και αποτρόπαιων εγκλημάτων. Σε όλα αυτά βέβαια θα πρέπει να προσθέσουμε και τη διχόνοια  που δεν παύει να υπάρχει μεταξύ των λαών ακόμα και πολλά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, με αποτέλεσμα να χρειάζονται μεγάλες προσπάθειες για την αποκατάσταση των φιλικών σχέσεων μεταξύ τους, καθώς και το μεγάλο πλήγμα που δέχεται το φυσικό περιβάλλον από τις συνεχείς πυρκαγιές και τους καταστροφικούς βομβαρδισμούς. Απ' όλα αυτά λοιπόν γίνεται ολοφάνερο ότι οι συνέπειες του πολέμου είναι τεράστιες για την ανθρωπότητα και γι' αυτό κάθε προσπάθεια διακοπής των πολέμων και καθιέρωσης της ειρήνης είναι πολύτιμη και ουσιαστική.
                                                                      Της μαθήτριας Ε.Μ

30/3/13

Η αγριότητα του πολέμου

Μελετώντας την ιστορία του πολέμου και συγκρίνοντας τα ποσοστά απωλειών σε ανθρώπινες ζωές από το Μεσαίωνα ως τις μέρες μας γίνεται αντιληπτό ότι στους πιο πρόσφατους πολέμους οι ανθρώπινες απώλειες γίνονται σταδιακά μεγαλύτερες.  Εκτός από την εξέλιξη της τεχνολογίας των όπλων τι άλλο νομίζετε συνέβαλε στην αύξηση της αγριότητας του πολέμου;

Πέρα από την εξέλιξη της τεχνολογίας των όπλων, υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν στην αύξηση της αγριότητας του πολέμου. Συγκεκριμένα, σε αυτή οδήγησε η αδιαφορία του ανθρώπου για το συνάνθρωπο, η έλλειψη των ηθικών αξιών, όπως για παράδειγμα η απουσία σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, καθώς και η επιθυμία απόκτησης περισσότερης δύναμης. Επιπλέον, στην ενίσχυση της βιαιότητας του πολέμου συνέβαλε ο φανατισμός των ανθρώπων. Η τυφλή προσήλωση σε μια ιδέα - εθνική, πολιτική, θρησκευτική - οξύνει τις ρατσιστικές αντιλήψεις, προκαλεί μίσος για όσους πιστεύουν σε κάτι διαφορετικό και οδηγεί τους ανθρώπους σε πράξεις αποτρόπαιες και εγκληματικές. Επίσης, μερίδιο ευθύνης στην αύξηση των ανθρώπινων απωλειών έχει και το γεγονός ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει εθιστεί σε μεγάλο βαθμό στην ιδέα του πολέμου, καθώς βομβαρδίζεται με αντίστοιχα ερεθίσματα από τα μέσα ενημέρωσης και τους υπολογιστές. Έτσι, έχει εξοικειωθεί με το θάνατο, έχει αποδεχτεί την εύκολη απώλεια της ανθρώπινης ζωής και είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα αρκεί να επιβιώσει, ενώ παράλληλα νιώθει ότι απειλείται από τους άλλους, τους οποίους συχνά θεωρεί εχθρούς. Επιπλέον, τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των ισχυρών, τα οποία ταυτίζονται συνήθως με τα συμφέροντα των πολεμικών βιομηχανιών και των εταιριών εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών, είναι αυτά που υποκινούν τους πολέμους, ενώ για τη διασφάλιση αυτών των συμφερόντων νομιμοποιούνται ακόμη και τα πιο σκληρά και αθέμιτα μέσα. Τέλος, τη βαναυσότητα του πολέμου ενισχύει το πλήθος των ανήθικων ανθρώπων, όπως είναι οι βιαστές, οι εγκληματίες, οι μαυραγορίτες, οι μισθοφόροι και γενικά κάθε απόβρασμα της κοινωνίας που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και να ωφεληθεί αυξάνοντας τον αριθμό των θυμάτων του πολέμου.
                                                                                      Του μαθητή Α. Τ

4/3/13

Ενωμένη Ευρώπη - ελπίδες και φόβοι

Είστε πολίτες μιας Ευρώπης που σταδιακά ενοποιείται. Τι περισσότερο ελπίζετε και τι κυρίως φοβάστε από την προοπτική αυτή; Αναπτύξτε το θέμα σε δύο παραγράφους και προσθέστε πρόλογο και επίλογο.

Εργασία της μαθήτριας Σ.Μ
Εργασία του μαθητή Γ. Μ
Εργασία του μαθητή Θ.Π
Εργασία της μαθήτριας Ε.Μ

    Ως πολίτες μιας Ευρώπης που σταδιακά ενοποιείται είναι λογικό να τρέφουμε ελπίδες για το μέλλον, αλλά και να μας δημιουργούνται φόβοι για το τι μας επιφυλάσσει αυτό.
    Όλοι βέβαια ελπίζουμε και ευχόμαστε μέσα από αυτή στη συνένωση των κρατών να βγει κάτι θετικό. Τα κράτη να έχουν μια αρμονική συνεργασία, έτσι ώστε να αποφευχθούν πολεμικές συγκρούσεις και να επικρατήσει η ειρήνη. Επιπλέον τα κράτη της Ε.Ε ενωμένα να προσπαθήσουν να λύσουν κάποια από τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν όλες τις χώρες, όπως είναι η φτώχεια, η ανεργία, η εγκληματικότητα κ.α.
    Από την άλλη πλευρά όμως κρύβονται και κάποιοι φόβοι μέσα μας για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ο φόβος της επιβολής των ισχυρών κρατών στα λιγότερο αναπτυγμένα κράτη. Τα ισχυρότερα οικονομικά κράτη ενδέχεται να προωθήσουν τα εθνικά τους συμφέροντα σε βάρος των ασθενέστερων κρατών δημιουργώντας κλίμα αντιπαλότητας και ανταγωνισμού. Επίσης υπάρχει ο κίνδυνος η επιδίωξη του κέρδους να οδηγήσει στην εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων με αποτέλεσμα τη δημιουργία οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων.
    Δυστυχώς η σημερινή κρίση και οι δύσκολες καταστάσεις που ζούμε κάνουν τους φόβους μας πιο μεγάλους και περιορίζουν τις ελπίδες μας για τη συνέχιση της ενοποιητικής προσπάθειας των κρατών της Ευρώπης. Εμείς όμως πρέπει να έχουμε πίστη και να παλέψουμε για ένα καλύτερο μέλλον.
Της μαθήτριας Ε. Μ

Με το πέρασμα του χρόνου, τα ευρωπαϊκά κράτη άρχισαν να συνεργάζονται σε διάφορους τομείς και σταδιακά να ενοποιούνται. Αυτή η συνεργασία των ευρωπαϊκών κρατών οδηγεί προς μία πραγματικά ενωμένη Ευρώπη. Όμως η προοπτική αυτή της ενωμένης Ευρώπης έχει θετικές αλλά και αρνητικές επιπτώσεις.
    Πρώτα πρώτα με την ευρωπαϊκή ενοποίηση θα επικρατήσει και θα εδραιωθεί ειρηνικό κλίμα και θα αποφευχθούν πολεμικές συγκρούσεις καθώς τα ευρωπαϊκά κράτη θα συνυπάρχουν ειρηνικά και θα συνεργάζονται αρμονικά. Μια άλλη θετική επίπτωση είναι η προσπάθεια που καταβάλλουν τα κράτη της Ευρώπης, για να λύσουν από κοινού προβλήματα που απασχολούν όλες τις χώρες, όπως η ανεργία, η μόλυνση του περιβάλλοντος κ.α. Επίσης μέσα από τη συνεργασία των κρατών θα αναδειχθούν και θα ενισχυθούν οι αξίες του ανθρωπισμού, δηλαδή η αλληλεγγύη, η δικαιοσύνη, η ισότητα και η ελευθερία και έτσι θα ενισχυθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ οι πολίτες των ευρωπαϊκών κρατών θα έχουν ίσες ευκαιρίες σε εκπαίδευση και εργασία.
    Εκτός όμως από τις θετικές συνέπειες, η ενοποίηση των ευρωπαϊκών κρατών μπορεί να επιφέρει και κάποιες αρνητικές επιπτώσεις. Μια πολύ σημαντική αρνητική συνέπεια είναι η απώλεια της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και ταυτότητας καθώς και η αλλοίωση και η συρρίκνωση της εθνικής γλώσσας. Κι αυτό γιατί γίνεται ορατό στις μέρες μας ότι επιδίωξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η επικράτηση ενιαίας κουλτούρας και η κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας. Ένα άλλο αρνητικό επακόλουθο της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι η προσπάθεια επιβολής των ισχυρών κρατών στα λιγότερο ισχυρά και αναπτυγμένα κράτη, αλλά και η προώθηση των εθνικών τους συμφερόντων σε βάρος των πιο αδύναμων κρατών με αποτέλεσμα σήμερα να κλονίζεται η συνοχή της Ενωμένη Ευρώπης.
    Συμπερασματικά θα λέγαμε πώς η σημερινή εποχή που χαρακτηρίζεται από μεγάλη κρίση σε όλους τους τομείς, ελαττώνει τις ελπίδες για μία ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη και ενισχύει τους φόβους για διακοπή της ενοποιητικής προσπάθειας. Οι Ευρωπαίοι όμως θα πρέπει να αγωνιστούν και να ξεπεράσουν τα εμπόδια και τις δυσκολίες, ώστε να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές.
Της μαθήτριας Α. Τ

26/1/13

Γράμμα σε αλλοδαπό

Γράψτε ένα ευχαριστήριο γράμμα προς έναν αλλοδαπό που σας βοήθησε σε κάτι.


Αγαπητέ Έντι
Ακόμα μου είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω αυτό που έκανες για μένα. Με την πράξη σου αυτή κατέρριψες κάθε στερεότυπο που είχα για τους αλλοδαπούς.
Λίγες μέρες πριν με πλησίασες, για να μου πουλήσεις CD. Εσφαλμένα εγώ σου φέρθηκα επιθετικά και σε πρόσβαλα. Δεν ξέρω τι με έπιασε και σε αντιμετώπισα τόσο εριστικά. Όπως ήταν απολύτως λογικό έσκυψες το κεφάλι και έφυγες. Εκείνη τη στιγμή όμως μου επιτέθηκαν άγνωστοι με σκοπό να με κλέψουν. Τότε έγινε και το πρωτοφανές! Ήρθες  και με βοήθησες! Πραγματικά αυτό εκ μέρους σου ήταν υπέροχο. Κατάφερες να μου δώσεις ένα μάθημα ζωής. Από δω και στο εξής θα κρίνω τους ανθρώπους με βάση την καρδιά τους και όχι την εθνικότητά τους.  Και πάλι θα ήθελα να σου ζητήσω ολόψυχα συγγνώμη. Να είσαι σίγουρος πως από εδώ και πέρα θα έχεις ακόμα έναν φίλο.
Φιλικά Θάνος
Του μαθητή  Θ.Π


Αγαπητέ Αμπντούλ
    Σου στέλνω το γράμμα αυτό, για να σε ευχαριστήσω για την πολύτιμη βοήθειά σου στην εργασία μου για το ρατσισμό. Ως αλλοδαπός, άνθρωπος που έχει βιώσει τον ρατσισμό πίστεψα ότι θα ήσουν ο κατάλληλος άνθρωπος για να με βοηθήσει και πραγματικά οι σκέψεις μου επαληθεύτηκαν.
     Μπόρεσα να διακρίνω από το αποτέλεσμα ότι αφιέρωσες αρκετό χρόνο για μένα. Όχι μόνο συνέλλεξες τις απαραίτητες πληροφορίες, αλλά μπήκες και στη διαδικασία να τις ταξινομήσεις, να γράψεις ένα πολύ ωραίο κείμενο και μάλιστα να συμπεριλάβεις και τα δικά σου συναισθήματα, πράγμα που εντυπωσίασε και συγκίνησε όχι μόνο εμένα αλλά και τον καθηγητή μου. Οι συμμαθητές μου δε, άλλαξαν στάση απέναντι στους αποδέκτες του ρατσισμού και προσπάθησαν να συνθλίψουν κάθε ρατσιστικό στερεότυπο μέσα τους. Το κείμενό σου υπήρξε αφορμή να κάνω και εγώ μια αλλαγή μέσα μου. Παρόλο που κρατούσα επαφή και με σένα και με άλλους αλλοδαπούς, πολλές φορές φερόμουν και ο ίδιος ρατσιστικά. Τώρα τόσο λόγω της ευγενικής σου κίνησης όσο και των νέων γνώσεων που απέκτησα, οι ρατσιστικές συμπεριφορές αποτελούν παρελθόν για μένα. Οι αλλοδαποί συμμαθητές μου αλλά και οι υπόλοιποι αποδέκτες ρατσισμού με προσέγγισαν και θέλησαν να γίνουμε φίλοι γνωρίζοντας ότι είμαι απαλλαγμένος από κάθε ρατσιστική αντίληψη.
    Θα ήθελα ακόμη να σε συγχαρώ και για το περιεχόμενο της εργασίας σου. Τα επιχειρήματά σου ήταν στιβαρά και ο λόγος σου οξύς και καυστικός. Ήταν ξεκάθαρο ότι στεκόσουν ενάντια στο ρατσισμό και στόχευες στην αντιμετώπιση του προβλήματος από τη ρίζα του. Επαινέθηκε ιδιαίτερα το εξεζητημένο λεξιλόγιό σου. Πραγματικά το επίπεδό σου είναι ανώτερο από πολλών Ελλήνων. Χρησιμοποίησες έναν ιδιαίτερο και πολύ όμορφο τρόπο, για να εκφράσεις τα συναισθήματά σου τα οποία όπως σου είπα και πριν ξεχώρισαν.
    Σε ευχαριστώ λοιπόν που με βοήθησες να κάνω μια τέτοια εργασία. Αυτό όχι μόνο συνέβαλε στο να ανεβάσω το βαθμό μου, αλλά έγινε αφορμή να αλλάξω και τη στάση μου. Πλέον δεν διακατέχομαι από ρατσισμό και ξενοφοβία. Αλλά αυτό που με χαροποιεί περισσότερο απ’ όλα είναι ότι αυτή επηρέασε και τους συμμαθητές μου να αλλάξουν τη στάση τους. Πραγματικά είναι ό,τι πιο ωραίο έχει κάνει κανείς για μένα.
Ο φίλος σου ο Γιώργος.
Του μαθητή Γ.Μ

16/1/13

Διαφορετικότητα - Ρατσισμός

Αναζητήστε: α) Άρθρα για την ξενοφοβία, β) βιβλία με θέμα τη διαφορετικότητα και το ρατσισμό (παρουσίαση), γ) γνωμικά – παροιμίες για τη διαφορετικότητα, δ) παραμύθια για τη διαφορετικότητα, ε) τραγούδια αφιερωμένα στη διαφορετικότητα, στ) ταινίες για τη διαφορετικότητα, ζ) τα ανθρώπινα δικαιώματα (Οικουμενική διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων).

Έρευνες για την ξενοφοβία και το ρατσισμό

Φτιάξτε ένα ερωτηματολόγιο στο οποίο θα απευθύνεστε ανώνυμα στους συμμαθητές του σχολείου σας. Επεξεργαστείτε τα στοιχεία που θα συγκεντρώσετε και εξάγετε συμπεράσματα από αυτά. Είναι προτιμότερο οι ερωτήσεις να είναι κλειστού τύπου. Οι ερωτήσεις μπορούν να αφορούν διάφορες μορφές ρατσισμού και οι ερωτήσεις καλό είναι να μην ξεπερνούν τις 10. Εφόσον γνωρίζετε το Excel ή και με τη βοήθεια του καθηγητή πληροφορικής δημιουργήστε ραβδογράμματα ή πίτες ποσοστών, για να παρουσιάσετε την έρευνά σας στην τάξη.

12/1/13

Ξενοφοβία - Ρατσισμός

1.  Σε ένα άρθρο 400 περίπου λέξεων, που θα δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα του σχολείου σας, να συζητήσετε τις συνέπειες που έχει η ξενοφοβία για μια σύγχρονη κοινωνία και να προτείνετε τρόπους περιορισμού της.

2. Ρατσισμός (Αιτίες - Συνέπειες - Τρόποι αντιμετώπισης)

   Η ξενοφοβία είναι ένα φαινόμενο το οποίο δυστυχώς λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις στις μέρες μας. Η ξενοφοβία πυροδοτείται από τη γενικότερη οικονομική κρίση που συχνά για να δικαιολογηθεί από κάποιους μεγαλοσχήμονες, εμφανίζεται να εξαρτάται άμεσα από την αθρόα εισβολή μεταναστών, ειδικά σήμερα, όπου μετά την κατάρρευση των σοσιαλιστικών καθεστώτων της ανατολικής Ευρώπης, το φαινόμενο της μετανάστευσης παρουσιάζεται εντονότατο. Ακόμη ο θρησκευτικός φανατισμός και ο εθνικισμός πολλών καθιστά το φαινόμενο της ξενοφοβίας ακόμη πιο έντονο. Όμως το φαινόμενο αυτό έχει οδηγήσει και σε σοβαρές συνέπειες.
   Οι συνέπειες αυτές μπορούν να επηρεάσουν την κοινωνία, τα θύματα της ξενοφοβίας αλλά και τους ίδιους τους θύτες. Αρχικά η ξενοφοβία προκαλεί εκρήξεις βίας, συγκρούσεις και αύξηση της εγκληματικότητας αφού οι μετανάστες και γενικότερα οι αποδέκτες της ξενοφοβίας δεν μπορούν να ενταχθούν ομαλά στο κοινωνικό σύνολο, να βρουν μια εργασία και με αυτό τον τρόπο να ζήσουν αξιοπρεπώς. Έτσι προκαλούνται καταστροφές στις υλικές υποδομές της κοινωνίας και ταυτόχρονα τόσο τα θύματα της ξενοφοβίας που μπορούν ανά πάσα στιγμή να δεχθούν κάποια επίθεση βίας αλλά και οι θύτες που πέφτουν συχνά θύματα κλοπών ή διαρρήξεων να βρίσκονται συνεχώς σε ένα κλίμα καχυποψίας, ανασφάλειας και άγχους. Ακόμη η ξενοφοβία εμποδίζει την αρμονική συνεργασία μεταξύ των κατοίκων μιας χώρας και έτσι απουσιάζει η αλληλεγγύη και η κοινωνικοπολιτική συνείδηση. Με αυτό τον τρόπο δε συμβάλλουν όλοι στον βαθμό που θα μπορούσαν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας αφού η κοινωνία δεν αξιοποιεί εξολοκλήρου το δημιουργικό της δυναμικό. Τέλος σοβαρές είναι και οι επιπτώσεις της ξενοφοβίας στη δημοκρατία, καθώς αυτή πάσχει λόγω της έλλειψης ισότιμων ευκαιριών, της  απουσίας στα κοινά και της έλλειψης πολυφωνίας. Ας μην ξεχνάμε και τις ανισότητες στην εκπαίδευση, στην εργασία και γενικότερα στην καθημερινή ζωή. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στη διευκόλυνση της χειραγώγησης και της ετεροκατεύθυνσης των θυμάτων της ξενοφοβίας.
    Αναλογιζόμενοι λοιπόν τις ολέθριες συνέπειες της ξενοφοβίας, είναι εύκολο να καταλάβουμε ότι η ανάγκη άμεσης αντιμετώπισής της κρίνεται επιτακτική και επιβεβλημένη. Πρώτα απ' όλα η Πολιτεία θα πρέπει να καταπολεμήσει την ανεργία καθώς όπως αναφέρθηκε προηγουμένως είναι μία από τις πρωταρχικές αιτίες της ξενοφοβίας. Επιπλέον είναι χρέος της να ενισχύσει οικονομικά και υλικά τις ομάδες που καταπιέζονται από την ξενοφοβία πράγμα που θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Επίσης σημαντικό ρόλο θα πρέπει να αναλάβουν και οι φορείς αγωγής δηλαδή η οικογένεια και το σχολείο. Αυτοί θα πρέπει να μεριμνήσουν για την μετάγγιση ηθικών αξιών στα νεαρά μέλη της κοινωνίας με σκοπό της καταπολέμηση και εξουδετέρωση κάθε ρατσιστικού στερεότυπου  Η εκπαίδευση πρέπει να αποσκοπεί τόσο στην ενίσχυση της παιδείας των αλλοδαπών όσο και στην αντιρατσιστική εκπαίδευση των αυτοχθόνων, με την καλλιέργεια του σεβασμού προς τις ιδιαιτερότητες. Βέβαια η εκπαίδευση δε θα πρέπει να οδηγεί στην αφομοίωση του ενός από τον άλλο αλλά στον εθισμό των ατόμων, ώστε να συνυπάρχουν αρμονικά. Τέλος ο καθένας μας ξεχωριστά θα πρέπει να προσπαθεί να αποβάλλει από μέσα του κάθε ρατσιστικό στερεότυπο και να ενστερνιστεί νεωτεριστικές αντιλήψεις ενάντια στην ξενοφοβία και το ρατσισμό. Μάλιστα θα πρέπει να μεταφέρει τις αντιλήψεις αυτές και στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.
    Συμπερασματικά, μπορεί εύκολα να γίνει κατανοητό ότι η ξενοφοβία είναι ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που μαστίζουν τη σύγχρονη κοινωνία. Μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες στην κοινωνία, στους θύτες και στα θύματα του ρατσισμού, αφού προκαλεί αύξηση του φαινομένου της βίας και της εγκληματικότητας, ενώ παράλληλα εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε πρέπει η Πολιτεία, οι φορείς κοινωνικοποίησης και το κάθε άτομο ξεχωριστά να αγωνίζεται για την εξάλειψη του φαινομένου αυτού.