11/4/14

ΜΜΕ και Διαδίκτυο

Σε ένα μικρό κείμενο 1 - 2 παραγράφων να σχολιάσετε το περιεχόμενο της παρακάτω εικόνας.


    Οι άνθρωποι σταμάτησαν να κοιτάζονται στα μάτια. Τα μάτια έγιναν οθόνες και οι φωνές πληκτρολόγια. Πόσο αληθινά είναι αυτά τα λόγια και δυστυχώς πόσο πολύ επίκαιρα στις μέρες μας.
    Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και το διαδίκτυο είναι οι "ένοχοι" γι' αυτήν την κατάσταση, για τα έντονα συναισθήματα μοναξιάς και απομόνωσης που αισθάνονται οι σημερινοί  άνθρωποι. Είναι οι "ένοχοι" για το ότι οι άνθρωποι δε συναντιούνται πλέον στα σπίτια τους και στους χώρους εργασίας ή ψυχαγωγίας τους και γενικά δεν συνομιλούν πρόσωπο με πρόσωπο. Επίσης το διαδίκτυο απομονώνει και τα παιδιά με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσουν υγιείς διαπροσωπικές κοινωνικές σχέσεις και να φτάνουν δυστυχώς ο καλύτερος φίλος τους να είναι ένα άψυχο μηχάνημα ή, ακόμη χειρότερα, κάποιος εικονικός άγνωστος που γνώρισαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έχει αντικαταστήσει την οικογένεια και τους φίλους τους.
    Βέβαια κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι το διαδίκτυο έχει καταργήσει τα σύνορα στην επικοινωνία, έχει δηλαδή δημιουργήσει μια παγκόσμια κοινωνία με ανθρώπους κάθε εθνικότητας που μπορούν να γνωριστούν μεταξύ τους, να αναπτύξουν φιλίες, να συζητούν για τα κοινά τους ενδιαφέροντα, να καλύπτουν τα συναισθηματικά τους κενά και να βρίσκουν διέξοδο στη μοναξιά τους. Και σ' αυτήν την περίπτωση όμως συχνά οι άνθρωποι προτιμούν να επικοινωνούν ηλεκτρονικά παρά να έρθουν σε άμεση επαφή ο ένας δίπλα στον άλλο και να συνομιλούν από κοντά.
    Κατά τη γνώμη μου πάντως, όσον αφορά τη χρήση του διαδικτύου, πιστεύω ότι πρέπει να ισχύει το αρχαίο  ρητό "παν μέτρον άριστον", να χρησιμοποιούμε δηλαδή το διαδίκτυο με σύνεση, χωρίς να επιτρέψουμε να γίνουμε υπόδουλοί του.
Του μαθητή Γ. Δάγγα

    Ζούμε στην εποχή της αλματώδους τεχνολογικής ανάπτυξης, της ταχύτητας και της πληροφορίας. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, τα κινητά τηλέφωνα και τα πάσης φύσεως τεχνολογικά επιτεύγματα έχουν εισβάλει στην καθημερινή μας ζωή και έχουν κυριαρχήσει επί των ανθρώπινων σχέσεων.
   Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, ιδιαίτερα στις πόλεις, και η διαφήμιση, που οδηγεί στον υπερκαταναλωτισμό, σε συνδυασμό με την ύπαρξη μιας σχετικής οικονομικής ευμάρειας ευθύνονται για το ότι σε κάθε ελληνικό σπιτικό υπάρχει πληθώρα ηλεκτρονικών συσκευών.
    Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο όπου οι άνθρωποι σταμάτησαν να επικοινωνούν, ακόμα και μέσα στο σπίτι τους, σταμάτησαν να συζητούν μεταξύ τους, σταμάτησαν να σκέφτονται για τη ζωή τους, για τα προβλήματά τους, για το μέλλον τους, σταμάτησαν ακόμα και να ονειρεύονται. Οι ανθρώπινες ματιές έχουν αντικατασταθεί από πάσης φύσεως οθόνες και ο ζωντανός ανθρώπινος λόγος από sms και ηλεκτρονικά μηνύματα πληκτρολογημένα σε greeklish ή σε άθλια και ανορθόγραφα ελληνικά.
    Εν κατακλείδι στην εποχή που ζούμε, όπου η γνώση έχει αντικατασταθεί από την ψυχαγωγία και το συναίσθημα από την απάθεια και την αδιαφορία, το μέλλον μας προδιαγράφεται αβέβαιο, καθώς ο άνθρωπος φαντάζει γυμνός και απροστάτευτος μπροστά στα ίδια του τα δημιουργήματα.
Του μαθητή Β. Ξουλίδη

Συζητώντας για την εργασία και το επάγγελμα

Γράψτε ένα μικρό κείμενο για το επάγγελμα που αυτή τη στιγμή σας ενδιαφέρει.

    Η απόφαση για το ποιο επάγγελμα θα ακολουθήσει κανείς δεν είναι απλή, διότι μπορεί να καθορίσει οριστικά το μέλλον του. Για να το επιλέξει μάλιστα πολλές φορές επηρεάζεται από τους γονείς του, από το κοινωνικό του περιβάλλον και όχι σπάνια από το σχολείο. Εγώ πάντως προσωπικά, αν και είναι ακόμα νωρίς για να αποφασίσω, έχω κάνει αρκετές σκέψεις πάνω σ' αυτό το θέμα.
    Από μικρή μου άρεσε να ασχολούμαι με την κατασκευή και την επισκευή διάφορων περίπλοκων μηχανών που θα διευκόλυναν τη ζωή των ανθρώπων, όπως είναι για παράδειγμα οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Κυρίως όμως θα μου άρεσε να ασχοληθώ σε σχέση με αυτό το θέμα πάνω στον τομέα της ιατρικής. Γι αυτό επέλεξα να γίνω νανοτεχνολόγος όχι μόνο για το κύρος που προσδίδει ένα τέτοιο επάγγελμα, αλλά κυρίως και το ότι ανταποκρίνεται στη δική μου κλίση και στα ενδιαφέροντά μου.
    Στο μέλλον μάλιστα η τεχνολογία και η ιατρική θα εξελίσσονται με γρήγορους ρυθμούς και θα αποτελούν πρώτο θέμα στο χώρο των επιστημών σε παγκόσμιο επίπεδο. Έτσι το συγκεκριμένο επάγγελμα πιστεύω ότι θα προσφέρει πολλά τόσο στον άνθρωπο που θα το ασκεί όσο και στον άνθρωπο που θα ευεργετείται απ' αυτό. Επιπλέον η αύξηση του προσδόκιμου ζωής στις αναπτυγμένες χώρες, καθώς και το συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό  γήρανσης του πληθυσμού προοικονομούν τις θετικές προοπτικές των επιστημών που στόχο έχουν την καλυτέρευση της ζωής του ανθρώπου.
    Βέβαια θα πρέπει να πω ότι στην επιλογή μου αυτή επηρεάστηκα αρκετά και από τους γονείς μου και τους στενούς συγγενείς μου, οι οποίοι με παρακίνησαν να ασχοληθώ με αυτό το επάγγελμα αναγνωρίζοντας την κλίση και το ενδιαφέρον μου γι' αυτό. Ωστόσο πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό να επιλέγεις αυτό που σε ενδιαφέρει πρώτα απ' όλα με βάση τα ενδιαφέροντά σου και έπειτα ακολουθώντας τις οδηγίες και τις συμβουλές των μεγαλυτέρων σου.
    Κάποιοι πιστεύουν ότι το φύλο μπορεί να επηρεάσει την επιλογή του επαγγέλματος. Το συγκεκριμένο επάγγελμα πιστεύω ότι δεν επιλέγεται με βάση το φύλο, αλλά με βάση τις κατάλληλες γνώσεις και τις ικανότητες που κατέχει ο ενδιαφερόμενος. Άλλωστε στις μέρες μας κάθε διαχωρισμός των επαγγελμάτων σε γυναικεία και αντρικά θεωρείται ξεπερασμένος, αφού και τα δύο φύλα συμμετέχουν ισότιμα στις ευκαιρίες που προσφέρει η αγορά εργασίας και γι' αυτό είναι σημαντικό ο καθένας να επιλέγει το επάγγελμα του πρωτίστως με βάση το ενδιαφέρον και την αγάπη του προς αυτό.
    Γνωρίζω βέβαια ότι το συγκεκριμένο επάγγελμα είναι δύσκολο και απαιτητικό και ξέρω πως εάν θέλω όντως να το ασκήσω, θα πρέπει να καταβάλλω μεγάλη προσπάθεια. Πιστεύω όμως πως αξίζει τον κόπο και γι' αυτό θα προσπαθήσω να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα.
Της μαθήτριας Δ. Κοτζιάμπαση

2/3/14

Πώς ονειρεύομαι το ιδανικό σχολείο

Σε ένα κείμενο 4 περίπου παραγράφων να περιγράψετε πώς θα θέλατε να είναι το σχολείο στο μέλλον. Μπορείτε να ξεκινήσετε την περιγραφή σας από το σχολικό χώρο (κτίριο, αίθουσες), το διδακτικό υλικό και να συνεχίσετε με τους εκπαιδευτικούς, τον τρόπο διδασκαλίας κ.α.

    Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές στα σχολεία τόσο στα μαθήματα, όπως καινούρια βιβλία, όσο και στα μέσα διδασκαλίας, όπως εργαστήρια, εποπτικά μέσα, αίθουσες υπολογιστών κ.α. Όμως απαιτούνται αρκετές ακόμα αλλαγές, για να καλύψουν τα όνειρα και τις επιθυμίες των παιδιών. Κατά την άποψή μου οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να αφορούν το σχολικό χώρο, τα μαθήματα καθώς και τους τρόπους διδασκαλίας από τους εκπαιδευτικούς.
      Θα ξεκινήσω από το σχολικό χώρο και συγκεκριμένα από την αυλή, όπου όλο το σχολείο περνάει ένα σημαντικό μέρος της μαθητικής του ζωής. Θα ήθελα λοιπόν να υπάρχει μεγάλο προαύλιο με πολύ πράσινο, με δέντρα και λουλούδια, το οποίο θα υποδέχεται ευχάριστα όλα τα παιδιά το πρωί, θα τα ξεκουράζει και θα τα ηρεμεί κατά την διάρκεια των διαλειμμάτων. Επειδή όμως οι καιρικές συνθήκες συχνά είναι αντίξοες καλό θα ήταν να υπάρχουν κατάλληλοι χώροι, όπως υπόστεγα και κιόσκια, ώστε να προστατεύονται οι μαθητές από τα ποικίλα καιρικά φαινόμενα όπως η βροχή, ο ήλιος και η ζέστη. Επιπλέον μια και ο αθλητισμός είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής μας και σχετίζεται με τη σωστή σωματική διάπλασή μας, θα ήθελα να υπάρχουν μεγάλοι υπαίθριοι χώροι αθλητισμού και γυμναστήριο κατάλληλα εξοπλισμένο με αποδυτήρια και χώρους υγιεινής.
    Όσον αφορά τα σχολικά κτήρια θα ήθελα να είναι βαμμένα με ευχάριστα χρώματα, να είναι ευάερα, ευήλια με ευρύχωρες αίθουσες, εξοπλισμένες με ηλεκτρονικούς υπολογιστές, με διαδραστικούς πίνακες σε όλες τις τάξεις και με βιβλιοθήκες. Στους διαδρόμους θα ήθελα να υπάρχουν ντουλαπάκια για τη φύλαξη και την ασφάλεια των προσωπικών  ειδών των μαθητών. Τέλος,  θα ήθελα η βιβλιοθήκη μας να είναι εξοπλισμένη με πολλά βιβλία σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, ώστε να έχουμε ένα άνετο χώρο, για να ετοιμάζουμε τις σχολικές μας εργασίες, όσες απαιτούν αναζήτηση υλικού, και γενικότερα, για να περνούμε δημιουργικά τον χρόνο μας, όταν έχουμε ελεύθερο χρόνο.
      Όσον αφορά τα μαθήματα θα ήθελα να είναι λιγότερα και με πιο κατανοητό περιεχόμενο που θα εμπλέκει τους μαθητές σε δημιουργικές και βιωματικές δραστηριότητες, ώστε να αφομοιώνεται καλύτερα  η διδακτέα ύλη. Επίσης, θα ήθελα τα σχολικά βιβλία να είναι λιγότερα και ελαφρύτερα  και να ανανεώνονται πιο συχνά, ώστε να εναρμονίζονται με τις εξελίξεις και την πρόοδο των επιστημών. Τέλος, θα ήθελα τα βιβλία να περιέχουν εκπαιδευτικό  υλικό σε ηλεκτρονική μορφή και οι μαθητές να έχουν εύκολη πρόσβαση σε αυτό μέσω του υπολογιστή τους ή του κινητού τηλεφώνου τους. Θα ήθελα ακόμα οι σχολικές εργασίες μας να γίνονται μέσα στο σχολείο με την επίβλεψη και την βοήθεια των καθηγητών μας. Επιπλέον, εκτός από τα βασικά μαθήματα, καλό θα ήταν να υπάρχουν και ώρες αφιερωμένες σε πολιτιστικές δραστηριότητες που θα συμβάλουν στην ελεύθερη έκφραση της δημιουργικότητας των παιδιών και τέλος να γίνονται πιο συχνά εκπαιδευτικές  επισκέψεις, γιατί βοηθούν στη βιωματική πρόσληψη της γνώσης .           
      Όσον αφορά τους τρόπους διδασκαλίας πιστεύω ότι πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές. Θα πρέπει δηλαδή οι γνώσεις των μαθητών να μην προέρχονται αποκλειστικά  από τους καθηγητές, αλλά να δίνεται η δυνατότητα να τις ανακαλύπτουν  οι ίδιοι οι μαθητές μόνοι τους . Επίσης, θα πρέπει τα μαθήματα να διεξάγονται με περισσότερο διάλογο μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών και να μην στηρίζονται στην αυθεντία του εκπαιδευτικού. Αντίθετα ο καθηγητής πρέπει να είναι περισσότερο καθοδηγητής, σύμβουλος και βοηθός των μαθητών στην προσωπική έρευνα, αναζήτηση και ανακάλυψη της γνώσης. Επίσης θα πρέπει να είναι φιλικός, κοντά στους μαθητές, στα προβλήματα και στις ανησυχίες τους, και να δημιουργεί ευχάριστο κλίμα στην τάξη. Επιπλέον θα πρέπει να συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση των νέων στα σύγχρονα προβλήματα και στην ομαλή κοινωνικοποίησή τους.
     Η σωστή όμως διδασκαλία απαιτεί και κατάλληλες συνθήκες. Έτσι θα ήθελα να υπάρχουν λιγότεροι μαθητές στις αίθουσες, ώστε το μάθημα να γίνεται σε πιο ήρεμο περιβάλλον, όπου θα δίνεται η δυνατότητα σε όλους τους μαθητές να συμμετέχουν. Επειδή όμως, όπως προανέφερα, θεωρώ το διάλογο αναπόσπαστο κομμάτι της διεξαγωγής του μαθήματος, πιστεύω ότι και η διάταξη των θρανίων στις τάξεις θα βοηθήσει σ’ αυτό. Έτσι προτείνω τα θρανία να είναι τοποθετημένα σε σχήμα κύκλου, γιατί μ’ αυτόν τον τρόπο διευκολύνεται ο διάλογος και επιτυγχάνεται η ισότιμη συμμετοχή των μαθητών καθώς και η μεταξύ τους συνεργασία.

    Βέβαια γνωρίζω ότι οι επιθυμίες μου αυτές είναι δύσκολο να υλοποιηθούν στο σύνολό τους. Εύχομαι όμως μέχρι το τέλος των μαθητικών μου χρόνων να γίνουν πραγματικότητα οι περισσότερες από αυτές.
Της μαθήτριας Θ.Κ

17/12/13

Η οικογένεια παλαιότερα

«Η οικογένεια παλαιότερα». Συζητήστε με τη γιαγιά ή τον παππού σας και αντλείστε πληροφορίες για τη δική τους οικογένεια, για τις σχέσεις που είχαν τα μέλη μεταξύ τους και γενικά για τον τρόπο ζωής τους.

- Γιαγιά θα ήθελα να μου μιλήσεις λίγο για την οικογένεια σου. Καταρχήν πες μου πρόλαβες να γνωρίσεις παππού και γιαγιά;
- Φυσικά και πρόλαβα. Τότε όλοι παντρευόμασταν νέοι. Φαντάσου ότι η δική μου γιαγιά ήταν γύρω στα πενήντα.
- Μένατε μαζί με τους παππούδες σου;
- Εγώ όπως ξέρεις, αν και ζω στην Α……., κατάγομαι από τα Τ…….. Στα μέρη μας λοιπόν, υπήρχε η συνήθεια οι παππούδες να μένουν με τους γιους. Έτσι οι γονείς της μαμάς μου έμενα με το γιο τους και οι γονείς του μπαμπά μου μένανε στο σπίτι του πρωτότοκου γιου. Όμως τα σπίτια όλων ήταν πολύ κοντά, το ένα δίπλα στο άλλο. Έτσι, ήμουν μαζί τους καθημερινά. Τους αγαπούσα και με αγαπούσαν παρά πολύ, αν και δούλευαν όλη μέρα πολύ σκληρά στα χωράφια και δεν μπορούσαν να μου αφιερώσουν όσο χρόνο θα ήθελαν. Πρέπει να ξέρεις όμως ότι τότε οι παππούδες και οι γιαγιάδες, ήταν η κεφαλή της οικογένειας και αυτούς ρωτούσαν όλοι, πριν πάρουν οποιαδήποτε απόφαση. Τους σεβόμασταν πάρα πολύ.
- Με τους γονείς σου γιαγιά πώς ήταν η σχέση σας;
- Τη μαμά μου την αγαπούσαμε πάρα πολύ. Ήταν πολύ γλυκιά γυναίκα. Δούλευε όμως από το πρωί ως το βράδυ, γιατί τότε δεν υπήρχαν οι ευκολίες που έχουμε σήμερα. Δούλευε και στο σπίτι και στα χωράφια. Η μαμά μου έκανε 12 παιδιά. Όμως από αυτά έζησαν μόνο τα έξι. Μπορείς λοιπόν να φανταστείς πόσο δύσκολη ήταν η ζωή της. Εντούτοις, πάντα έβρισκε χρόνο να μας αγκαλιάσει, να μας χαϊδέψει και να μας συμβουλέψει. Τον προπαππού σου όμως τον φοβόμασταν πάρα πολύ. Ήταν άνθρωπος νευρικός, ήθελε όλα να γίνονται τέλεια και περίμενε από εμάς, από μικρά παιδιά ακόμη, να κάνουμε όλες τις δουλειές, ακόμη και τις πιο δύσκολες. Όταν έλεγε κάτι, έπρεπε οπωσδήποτε να γίνει. Φαντάσου είχε 5 κόρες και μας πάντρεψε όλες με αυτούς που ήθελε, χωρίς σχεδόν να μας ρωτήσει. Πού να τολμήσουμε να φέρουμε αντίρρηση. Ο λόγος του ήταν νόμος. Μέχρι που πέθανε, ενώ ήμουν μεγάλη γυναίκα, παντρεμένη και με παιδιά, έσκυβα το κεφάλι μπροστά του και δεν τολμούσα ποτέ να τον αντιμιλήσω.
- Πώς ήταν η σχέση σου με τα αδέρφια σου;
- Εμείς παιδί μου, ζήσαμε πολύ δύσκολα χρόνια, μέσα στον πόλεμο. Γι’ αυτό και η σχέση μεταξύ μας ήταν πολύ στενή. Ήμασταν 5 αδερφές και ένας αδερφός, και πάντα βοηθούσαμε και προσέχαμε ο ένας τον άλλο. Όταν παντρεύτηκα και έφυγα για την Α…… για χρόνια έκλαιγα, όταν τους θυμόμουν. Κάθε φορά που πήγαινα στο χωριό είχαμε πανηγύρι που ξανά συναντιόμασταν. Όταν πέθανε ο μονάκριβος αδερφός μου, έκλαιγα για μέρες, ακόμα και τώρα, όποτε τον φέρνω στο μυαλό μου, δακρύζω.
- Πώς ήταν τότε η οικογένειά σας; Ζούσατε πολλοί στο ίδιο σπίτι και πόσοι;
- Όπως ήδη σου είπα, εμείς στο σπίτι μας δεν είχαμε τους παππούδες και τις γιαγιάδες, οι οποίοι ζούσαν σε διπλανά σπίτια, στους θείους μου. Όταν όμως ο αδερφός μου παντρεύτηκε, και αυτό έγινε πολύ νωρίς για τα δεδομένα της εποχής σου, αφού ήταν μόλις 20 χρονών και χωρίς να έχει παντρέψει τις αδερφές του, έμενε μαζί μας στο ίδιο σπίτι με τη γυναίκα του. Βλέπεις, ο αδερφός μου, ερωτεύτηκε πάρα πολύ τη γυναίκα του και έπεισε τον μπαμπά μου να τους αφήσει να παντρευτούν με την υπόσχεση όμως, ότι θα δούλευε αυτός και η γυναίκα του, για να παντρέψει όλες τις αδερφές του, σύμφωνα με τις συνήθειες της εποχής του. Μαζί μας έμεινε στη συνέχεια και ο γιος του, ο ανιψιός μου δηλαδή, που τον μεγάλωσα εγώ μέχρι τα δέκα του, ώσπου παντρεύτηκα. Με τα ξαδέρφια μας, που ζούσαν στα διπλανά σπίτια, αισθανόμασταν σαν αδέρφια , αφού ήμασταν συνεχώς μαζί. Ήταν οι πόρτες μας πάντα ανοιχτές, ήταν σαν να ζούσαμε στο ίδιο σπίτι. Ποτέ δεν αισθανθήκαμε μοναξιά, αυτό είναι σίγουρο.
- Σε ευχαριστώ πολύ γιαγιά για τα στοιχεία που μου έδωσες και ελπίζω να μη σε κούρασα.

Από μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου του σχολείου μας.

15/4/13

Περιγραφή αντιπολεμικού σκίτσου

   Σε μία παράγραφο 8-10 σειρών περιγράψτε τι βλέπετε στο διπλανό σκίτσο. Αναφέρετε τι συμβολίζει καθετί που εικονίζεται σ’ αυτό και εξηγήστε με λίγα λόγια τι υπαινίσσεται ο σκιτσογράφος.

Στο συγκεκριμένο σκίτσο μπορούμε να διακρίνουμε ένα πολεμικό, ξύλινο κατασκεύασμα, στο οποίο επιβιβάζονται πολλοί στρατιώτες. Το όχημα αυτό φέρει τις χαρακτηριστικές ερπύστριες των τανκς, ενώ γενικά θυμίζει την πολεμική μηχανή της ελέπολης. Επίσης, είναι εμφανής η ομοιότητα με το Άγαλμα της Ελευθερίας της Νέας Υόρκης, καθώς και με το Δούρειο Ίππο, λόγω της ξύλινης κατασκευής του και των στρατιωτών που επιβιβάζονται στο εσωτερικό του. Έτσι, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ο δημιουργός του σκίτσου υπαινίσσεται έναν επεκτατικό πόλεμο, για τον οποίο ευθύνονται οι Η.Π.Α, αφού χρησιμοποιεί το Άγαλμα της Ελευθερίας, και με το σκίτσο του κατακρίνει τις πολεμικές επιχειρήσεις των Αμερικανών που δήθεν γίνονται στο όνομα της Ελευθερίας και στοχεύουν στην εδραίωση της επικυριαρχίας των Η.Π.Α στις χώρες που επεμβαίνουν.
                                                      Της μαθήτριας Σ.Α

14/4/13

Αντιπολεμική επιστολή


Να γράψετε μια επιστολή προς τον ηγέτη ενός κράτους που έχει εμπλακεί σε πολεμική σύγκρουση με γειτονική χώρα. Στην επιστολή σας αυτή να περιγράψετε τις συνέπειες του πολέμου για τον άμαχο πληθυσμό και ιδιαίτερα για τα παιδιά και να προτείνετε τρόπους ειρηνικής επίλυσης των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών.

Αξιότιμε κ. Μάρσοβιτς

    Πρόσφατα πληροφορήθηκα για τη σύρραξη ανάμεσα στο κράτος σας και το κράτος της Γρακοβίας. Οι έντονες περιγραφές από τα Μ.Μ.Ε των συγκρούσεων ανάμεσα στις πολεμικές δυνάμεις των δύο χωρών, καθώς και οι πληροφορίες για τις αγριότητες που έχουν διαπραχθεί, με συγκλόνισαν. Αποφάσισα λοιπόν να σας γράψω αυτήν την επιστολή, ως πολίτης μιας γειτονικής σας χώρας, για να σας ευαισθητοποιήσω για τις συνέπειες μιας τέτοιας σύρραξης και να σας προτείνω τρόπους για την ειρηνική επίλυση των διαφορών σας.
    Προσωπικά κρίνω επιτακτική την ανάγκη να σταματήσουν οι εχθροπραξίες ανάμεσα στους δύο στρατούς, γιατί θεωρώ πως στη σημερινή εποχή οι αγριότητες που διαπράττονται σε περίοδο πολέμου είναι ιδιαίτερα αποτρόπαιες και αποκρουστικές. Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι πέρα από τις συγκρούσεις ανάμεσα στους στρατιώτες, οι οποίες επιφέρουν το θάνατο στους περισσότερους από αυτούς, ο πόλεμος αγγίζει και τον άμαχο πληθυσμό, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι το μεγαλύτερο θύμα του, αφού οι συνέπειες σε ηλικιωμένους, αρρώστους, γυναίκες και παιδιά είναι ακόμη πιο δυσάρεστες. Τα άτομα αυτά είναι αδύναμα και δεν μπορούν συχνά να προβάλλουν αντίσταση και να αμυνθούν μπροστά σε οποιαδήποτε πολεμική πρακτική. Επιπλέον, καλούνται να ζήσουν μέσα στη μοναξιά και στη φτώχεια, αφού συνήθως χάνουν τους δικούς τους ανθρώπους και την περιουσία τους, και να έρθουν αντιμέτωποι με προβλήματα υγείας από τους τραυματισμούς και τη χρήση χημικών ή άλλων όπλων. Μεγαλύτερα θύματα είναι φυσικά τα παιδιά που αργοπεθαίνουν στους δρόμους από υποσιτισμό και  που τα μάτια τους κατακλύζονται από σκηνές αδυσώπητης βίας σε βάρος αθώων ανθρώπων, καθώς και οι γυναίκες που αναγκάζονται να υπομείνουν τα πάνδεινα από τους στρατιώτες των εχθρών και να πέφτουν θύματα βασανισμών και βιασμών.
    Πώς λοιπόν μπορείτε να το αντέξετε αυτό; Πώς μπορείτε να στερείτε από το μέλλον της χώρας σας την ανεκτίμητη ευκαιρία να ζήσουν τα παιδιά αυτά μια φυσιολογική παιδική ηλικία; Πώς μπορείτε να τραυματίζετε τις αθώες παιδικές ψυχές τους; Πώς ανέχεστε να βλέπετε τα μικρά και ανήμπορα αυτά πλάσματα να υποφέρουν, να ζουν μέσα στην εξαθλίωση, να αισθάνονται ένοχα για ό,τι συμβαίνει γύρω τους και να πέφτουν θύματα αδίστακτων κακοποιών; Δεν σας σοκάρει; Δεν σας εξοργίζει; Ή μήπως προτιμάτε να βάζετε τα προσωπικά σας συμφέροντα πάνω από τη μοίρα των γυναικόπαιδων; Κανείς δεν αξίζει τη μεταχείριση που υφίσταται. Γι’ αυτό ευελπιστώ ότι σύντομα θα το λάβετε αυτό υπόψη και θα συνειδητοποιήσετε τις αναρίθμητες συμφορές που ο πόλεμος αυτός τους έχει ήδη προκαλέσει.
    Γνωρίζω βέβαια ότι η αιτία για την οποία ξεκίνησε η σύγκρουση αυτή είναι αρκετά σοβαρή. Πιστεύω όμως ότι καμία διακρατική διαφορά, οποιουδήποτε μεγέθους, δεν πρέπει να επιλύεται με τα όπλα. Ο πόλεμος δεν ήταν ποτέ η καλύτερη διέξοδος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων για κανέναν από τους εμπολέμους, νικητές και ηττημένους. Η λύση που θα ωφελήσει και τα δύο κράτη είναι μόνο ο διάλογος. Για το σκοπό αυτό μπορείτε να προσφύγετε σε διεθνείς οργανισμούς, όπως ο Ο.Η.Ε, οι οποίοι θα σας δώσουν τη σωστή κατεύθυνση για την ειρηνική διευθέτηση του θέματος. Έτσι, ο πρωθυπουργός της Γρακοβίας θα τιμωρηθεί όπως του αξίζει για τα εγκλήματά του, χωρίς να εμπλακεί ο λαός των κρατών σε αδιέξοδες πολεμικές λύσεις. Επίσης, για να αποφευχθούν παρόμοιες συγκρούσεις στο μέλλον, θεωρώ σημαντικό να δραστηριοποιήσετε τη διπλωματία σας προς την κατεύθυνση αυτή, ώστε να καλλιεργηθούν ειρηνικές σχέσεις ανάμεσα στο κράτος σας και την Γρακοβία. Σε μια πολιτισμένη κοινωνία σαν τη δική σας ο πόλεμος δεν ανήκει και δεν πρέπει να ανήκει. Με λογικά και σαφή επιχειρήματα, οποιαδήποτε διαφορά μπορεί να επιλυθεί.
    Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη όλα τα παραπάνω και κυρίως τις αναρίθμητες συνέπειες στον πληθυσμό, άμαχο και μη, των δύο κρατών, σας κάνω έκκληση να γίνει άμεση κατάπαυση των συγκρούσεων. Αν ο πόλεμος σταματήσει, το κράτος σας θα ωφεληθεί σημαντικά σε όλους τους τομείς του και ιδιαίτερα στον οικονομικό, αφού δεν θα χρειαστούν πια άλλες πολεμικές δαπάνες. Ως πρωθυπουργός της χώρας θεωρώ πως θα φροντίσετε για την ανάπτυξή της και για την ευημερία των πολιτών της. Μην λοιπόν απογοητεύσετε τον λαό σας.

Με την ελπίδα ότι θα εισακουστώ και ότι θα επικρατήσει η λογική,
                                                    Α.Σ

31/3/13

Οι συνέπειες του πολέμου

Αφού διαβάσετε τα αποσπάσματα του βιβλίου σας, να αναπτύξετε σε μία παράγραφο τις συνέπειες του πολέμου ξεκινώντας με την παρακάτω θεματική πρόταση: "Ο πόλεμος είναι συμφορά για όλους τους ανθρώπους".

Ο πόλεμος είναι συμφορά για όλους τους ανθρώπους. Και δυστυχώς στο σύγχρονο κόσμο η μάστιγα αυτή εξακολουθεί να πλήττει πολλές χώρες προκαλώντας επώδυνες καταστάσεις και επιφέροντας ανεξίτηλα τραύματα σε νικητές και ηττημένους. Οι συνέπειες του πολέμου είναι ποικίλες και σίγουρα ανεπανόρθωτες. Πρώτα πρώτα χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν με βίαιο τρόπο είτε πρόκειται για στρατιώτες, είτε για άμαχο πληθυσμό, ενώ πολλοί επιστρέφουν τραυματισμένοι σωματικά και ψυχικά. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η ραγδαία μείωση του πληθυσμού και η περαιτέρω αποδυνάμωση της οικονομίας, καθώς η ενασχόληση με τη γεωργία και το εμπόριο περιορίζεται, ενώ η βιομηχανία και η χειρωνακτική εργασία τίθενται στην υπηρεσία κάλυψης των πολεμικών αναγκών. Έτσι δημιουργούνται ελλείψεις σε υλικά αγαθά, οι άνθρωποι υποσιτίζονται ή πεινούν, ενώ η εξέλιξη των επιστημών και του πολιτισμού οδηγείται σε στασιμότητα. Κατ' επέκταση η καλλιτεχνική και πνευματική δημιουργία αναστέλλεται, ενώ πολλά έργα τέχνης και μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς έρχονται αντιμέτωπα με τον κίνδυνο της καταστροφής με επακόλουθο την πολιτιστική υποβάθμιση της χώρας που υφίσταται τις συνέπειες του πολέμου. Εκτός από τα παραπάνω ο πόλεμος προκαλεί τη διάλυση των οικογενειών, την αύξηση του αριθμού των ορφανών παιδιών και την ανάγκη πολλοί άνθρωποι να γίνουν πρόσφυγες προκειμένου να αποφύγουν τα μαρτύρια, τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, τις ασθένειες που εξαπλώνονται ταχύτατα και γενικά τις συμφορές του πολέμου. Κοντά σε όλες αυτές τις συνέπειες, εξίσου σημαντικές είναι και οι ψυχολογικές επιπτώσεις του πολέμου, αφού τα ψυχικά τραύματα που αποτυπώνονται τόσο στο μυαλό όσο και στις καρδιές των παθόντων είναι δυσβάσταχτα και συνήθως ανεξίτηλα. Οι λεηλασίες, οι μαζικές εκτελέσεις, οι δολοφονίες, οι βιασμοί και οι αιματηρές μάχες κλονίζουν τις ψυχές των ανθρώπων και κυρίως των μικρών, αθώων παιδιών που γεννιούνται και μεγαλώνουν μέσα σε ωμές σκηνές βίας και αποτρόπαιων εγκλημάτων. Σε όλα αυτά βέβαια θα πρέπει να προσθέσουμε και τη διχόνοια  που δεν παύει να υπάρχει μεταξύ των λαών ακόμα και πολλά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, με αποτέλεσμα να χρειάζονται μεγάλες προσπάθειες για την αποκατάσταση των φιλικών σχέσεων μεταξύ τους, καθώς και το μεγάλο πλήγμα που δέχεται το φυσικό περιβάλλον από τις συνεχείς πυρκαγιές και τους καταστροφικούς βομβαρδισμούς. Απ' όλα αυτά λοιπόν γίνεται ολοφάνερο ότι οι συνέπειες του πολέμου είναι τεράστιες για την ανθρωπότητα και γι' αυτό κάθε προσπάθεια διακοπής των πολέμων και καθιέρωσης της ειρήνης είναι πολύτιμη και ουσιαστική.
                                                                      Της μαθήτριας Ε.Μ

30/3/13

Η αγριότητα του πολέμου

Μελετώντας την ιστορία του πολέμου και συγκρίνοντας τα ποσοστά απωλειών σε ανθρώπινες ζωές από το Μεσαίωνα ως τις μέρες μας γίνεται αντιληπτό ότι στους πιο πρόσφατους πολέμους οι ανθρώπινες απώλειες γίνονται σταδιακά μεγαλύτερες.  Εκτός από την εξέλιξη της τεχνολογίας των όπλων τι άλλο νομίζετε συνέβαλε στην αύξηση της αγριότητας του πολέμου;

Πέρα από την εξέλιξη της τεχνολογίας των όπλων, υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που συνέβαλαν στην αύξηση της αγριότητας του πολέμου. Συγκεκριμένα, σε αυτή οδήγησε η αδιαφορία του ανθρώπου για το συνάνθρωπο, η έλλειψη των ηθικών αξιών, όπως για παράδειγμα η απουσία σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή, καθώς και η επιθυμία απόκτησης περισσότερης δύναμης. Επιπλέον, στην ενίσχυση της βιαιότητας του πολέμου συνέβαλε ο φανατισμός των ανθρώπων. Η τυφλή προσήλωση σε μια ιδέα - εθνική, πολιτική, θρησκευτική - οξύνει τις ρατσιστικές αντιλήψεις, προκαλεί μίσος για όσους πιστεύουν σε κάτι διαφορετικό και οδηγεί τους ανθρώπους σε πράξεις αποτρόπαιες και εγκληματικές. Επίσης, μερίδιο ευθύνης στην αύξηση των ανθρώπινων απωλειών έχει και το γεγονός ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει εθιστεί σε μεγάλο βαθμό στην ιδέα του πολέμου, καθώς βομβαρδίζεται με αντίστοιχα ερεθίσματα από τα μέσα ενημέρωσης και τους υπολογιστές. Έτσι, έχει εξοικειωθεί με το θάνατο, έχει αποδεχτεί την εύκολη απώλεια της ανθρώπινης ζωής και είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα αρκεί να επιβιώσει, ενώ παράλληλα νιώθει ότι απειλείται από τους άλλους, τους οποίους συχνά θεωρεί εχθρούς. Επιπλέον, τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των ισχυρών, τα οποία ταυτίζονται συνήθως με τα συμφέροντα των πολεμικών βιομηχανιών και των εταιριών εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χωρών, είναι αυτά που υποκινούν τους πολέμους, ενώ για τη διασφάλιση αυτών των συμφερόντων νομιμοποιούνται ακόμη και τα πιο σκληρά και αθέμιτα μέσα. Τέλος, τη βαναυσότητα του πολέμου ενισχύει το πλήθος των ανήθικων ανθρώπων, όπως είναι οι βιαστές, οι εγκληματίες, οι μαυραγορίτες, οι μισθοφόροι και γενικά κάθε απόβρασμα της κοινωνίας που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και να ωφεληθεί αυξάνοντας τον αριθμό των θυμάτων του πολέμου.
                                                                                      Του μαθητή Α. Τ

4/3/13

Ενωμένη Ευρώπη - ελπίδες και φόβοι

Είστε πολίτες μιας Ευρώπης που σταδιακά ενοποιείται. Τι περισσότερο ελπίζετε και τι κυρίως φοβάστε από την προοπτική αυτή; Αναπτύξτε το θέμα σε δύο παραγράφους και προσθέστε πρόλογο και επίλογο.

Εργασία της μαθήτριας Σ.Μ
Εργασία του μαθητή Γ. Μ
Εργασία του μαθητή Θ.Π
Εργασία της μαθήτριας Ε.Μ

    Ως πολίτες μιας Ευρώπης που σταδιακά ενοποιείται είναι λογικό να τρέφουμε ελπίδες για το μέλλον, αλλά και να μας δημιουργούνται φόβοι για το τι μας επιφυλάσσει αυτό.
    Όλοι βέβαια ελπίζουμε και ευχόμαστε μέσα από αυτή στη συνένωση των κρατών να βγει κάτι θετικό. Τα κράτη να έχουν μια αρμονική συνεργασία, έτσι ώστε να αποφευχθούν πολεμικές συγκρούσεις και να επικρατήσει η ειρήνη. Επιπλέον τα κράτη της Ε.Ε ενωμένα να προσπαθήσουν να λύσουν κάποια από τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν όλες τις χώρες, όπως είναι η φτώχεια, η ανεργία, η εγκληματικότητα κ.α.
    Από την άλλη πλευρά όμως κρύβονται και κάποιοι φόβοι μέσα μας για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει ο φόβος της επιβολής των ισχυρών κρατών στα λιγότερο αναπτυγμένα κράτη. Τα ισχυρότερα οικονομικά κράτη ενδέχεται να προωθήσουν τα εθνικά τους συμφέροντα σε βάρος των ασθενέστερων κρατών δημιουργώντας κλίμα αντιπαλότητας και ανταγωνισμού. Επίσης υπάρχει ο κίνδυνος η επιδίωξη του κέρδους να οδηγήσει στην εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων με αποτέλεσμα τη δημιουργία οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων.
    Δυστυχώς η σημερινή κρίση και οι δύσκολες καταστάσεις που ζούμε κάνουν τους φόβους μας πιο μεγάλους και περιορίζουν τις ελπίδες μας για τη συνέχιση της ενοποιητικής προσπάθειας των κρατών της Ευρώπης. Εμείς όμως πρέπει να έχουμε πίστη και να παλέψουμε για ένα καλύτερο μέλλον.
Της μαθήτριας Ε. Μ

Με το πέρασμα του χρόνου, τα ευρωπαϊκά κράτη άρχισαν να συνεργάζονται σε διάφορους τομείς και σταδιακά να ενοποιούνται. Αυτή η συνεργασία των ευρωπαϊκών κρατών οδηγεί προς μία πραγματικά ενωμένη Ευρώπη. Όμως η προοπτική αυτή της ενωμένης Ευρώπης έχει θετικές αλλά και αρνητικές επιπτώσεις.
    Πρώτα πρώτα με την ευρωπαϊκή ενοποίηση θα επικρατήσει και θα εδραιωθεί ειρηνικό κλίμα και θα αποφευχθούν πολεμικές συγκρούσεις καθώς τα ευρωπαϊκά κράτη θα συνυπάρχουν ειρηνικά και θα συνεργάζονται αρμονικά. Μια άλλη θετική επίπτωση είναι η προσπάθεια που καταβάλλουν τα κράτη της Ευρώπης, για να λύσουν από κοινού προβλήματα που απασχολούν όλες τις χώρες, όπως η ανεργία, η μόλυνση του περιβάλλοντος κ.α. Επίσης μέσα από τη συνεργασία των κρατών θα αναδειχθούν και θα ενισχυθούν οι αξίες του ανθρωπισμού, δηλαδή η αλληλεγγύη, η δικαιοσύνη, η ισότητα και η ελευθερία και έτσι θα ενισχυθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ οι πολίτες των ευρωπαϊκών κρατών θα έχουν ίσες ευκαιρίες σε εκπαίδευση και εργασία.
    Εκτός όμως από τις θετικές συνέπειες, η ενοποίηση των ευρωπαϊκών κρατών μπορεί να επιφέρει και κάποιες αρνητικές επιπτώσεις. Μια πολύ σημαντική αρνητική συνέπεια είναι η απώλεια της εθνικής πολιτιστικής κληρονομιάς και ταυτότητας καθώς και η αλλοίωση και η συρρίκνωση της εθνικής γλώσσας. Κι αυτό γιατί γίνεται ορατό στις μέρες μας ότι επιδίωξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η επικράτηση ενιαίας κουλτούρας και η κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας. Ένα άλλο αρνητικό επακόλουθο της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι η προσπάθεια επιβολής των ισχυρών κρατών στα λιγότερο ισχυρά και αναπτυγμένα κράτη, αλλά και η προώθηση των εθνικών τους συμφερόντων σε βάρος των πιο αδύναμων κρατών με αποτέλεσμα σήμερα να κλονίζεται η συνοχή της Ενωμένη Ευρώπης.
    Συμπερασματικά θα λέγαμε πώς η σημερινή εποχή που χαρακτηρίζεται από μεγάλη κρίση σε όλους τους τομείς, ελαττώνει τις ελπίδες για μία ισχυρή και ενωμένη Ευρώπη και ενισχύει τους φόβους για διακοπή της ενοποιητικής προσπάθειας. Οι Ευρωπαίοι όμως θα πρέπει να αγωνιστούν και να ξεπεράσουν τα εμπόδια και τις δυσκολίες, ώστε να εξασφαλίσουν ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές.
Της μαθήτριας Α. Τ